Op bezoek bij bewoners in woonzorgcentrum Vlaspand op 19 februari 2020
Verslagje van Alexander ...
Samen met enkel vormelingen van Heultje bezochten we het Woonzorgcentrum Vlaspand. Het was de bedoeling om de bewoners een prettige namiddag te laten beleven door bv. spelletjes met hen te spelen. Ik kreeg als taak een verslag te maken van dit bezoek.
Alexander: Hoe vindt u het hier?
Staf Engelen: ik vind het hier heel leuk. Het zijn ruime kamers en de mensen zijn tof.
Alexander: Vertel eens iets over uw leven. Had u bijvoorbeeld hobby’s?
Staf Engelen: ik ben veel gaan kijken toen heultje in 3e klasse sjotte. Ik ben nu ook grote fan van Brugge. Anderlecht vind ik maar niks!
Alexander: Beste mevrouw, ik verneem dat u vorige week 100 jaar geworden bent. Proficiat! Hoe voelt dat voor u?
Anna Plu: Ik vond het niet zo speciaal. Ik heb al wel 2 feestjes gekregen. En ik trakteer alle kindjes van Heultje vandaag graag met een stukje chocolade.
Alexander: Hoe vindt u het leven in het woonzorgcentrum?
Anna Plu: Ik vind het best meevallen, vooral het eten is hier heel lekker.
Alexander: ik zie dat u houdt van Rummikub. Speelt u dat regelmatig?
Anna Plu: Ja, ik vind dat heel plezant, zeker als mijn achterkleindochter Renske meespeelt
We kregen van één van de zorgverleners een rondleiding doorheen het woonzorgcentrum. We bezochten de badkamer en een paar woonruimtes. Er was ook een dokter aanwezig en een aparte plaats voor mensen met dementie. Het centrum gaf een ruimte indruk maar er hing wel een geurtje dat niet zo prettig was. De badkamer was uitgerust met een luxe bad en een douche. Het was cool hoe het bad verstelbaar was in de hoogte en de breedte.
Iedere kamer was voorzien van een rode knop waardoor hulp kon geroepen worden maar het kon ook als radio gebruikt worden om activiteiten aan te kondigen.
Er was ook een klein kerkje waar de mensen elke maandagochtend naartoe konden om te bidden.
Ik vond de uitstap heel leuk omdat we zagen dat de mensen er deugd van hadden dat ze kinderen op bezoek kregen.
Enkele sfeerbeelden...
Verslagje van Alexander ...
Samen met enkel vormelingen van Heultje bezochten we het Woonzorgcentrum Vlaspand. Het was de bedoeling om de bewoners een prettige namiddag te laten beleven door bv. spelletjes met hen te spelen. Ik kreeg als taak een verslag te maken van dit bezoek.
Alexander: Hoe vindt u het hier?
Staf Engelen: ik vind het hier heel leuk. Het zijn ruime kamers en de mensen zijn tof.
Alexander: Vertel eens iets over uw leven. Had u bijvoorbeeld hobby’s?
Staf Engelen: ik ben veel gaan kijken toen heultje in 3e klasse sjotte. Ik ben nu ook grote fan van Brugge. Anderlecht vind ik maar niks!
Alexander: Beste mevrouw, ik verneem dat u vorige week 100 jaar geworden bent. Proficiat! Hoe voelt dat voor u?
Anna Plu: Ik vond het niet zo speciaal. Ik heb al wel 2 feestjes gekregen. En ik trakteer alle kindjes van Heultje vandaag graag met een stukje chocolade.
Alexander: Hoe vindt u het leven in het woonzorgcentrum?
Anna Plu: Ik vind het best meevallen, vooral het eten is hier heel lekker.
Alexander: ik zie dat u houdt van Rummikub. Speelt u dat regelmatig?
Anna Plu: Ja, ik vind dat heel plezant, zeker als mijn achterkleindochter Renske meespeelt
We kregen van één van de zorgverleners een rondleiding doorheen het woonzorgcentrum. We bezochten de badkamer en een paar woonruimtes. Er was ook een dokter aanwezig en een aparte plaats voor mensen met dementie. Het centrum gaf een ruimte indruk maar er hing wel een geurtje dat niet zo prettig was. De badkamer was uitgerust met een luxe bad en een douche. Het was cool hoe het bad verstelbaar was in de hoogte en de breedte.
Iedere kamer was voorzien van een rode knop waardoor hulp kon geroepen worden maar het kon ook als radio gebruikt worden om activiteiten aan te kondigen.
Er was ook een klein kerkje waar de mensen elke maandagochtend naartoe konden om te bidden.
Ik vond de uitstap heel leuk omdat we zagen dat de mensen er deugd van hadden dat ze kinderen op bezoek kregen.
Enkele sfeerbeelden...
Op bezoek bij bewoners in woonzorgcentrum